Nieuwsbrief 2021 – 11
De laatste nieuwsbrief van 2021 alweer om jullie allemaal een hart onder de riem te steken. Met toch weer zorgen om corona, een boel hemelwater, maar ook een beetje snipperpret, een zonnetje, een vogeltje en klein geluk in het prieel. Fijne (buiten)dagen en op naar een gezond nieuwjaar!
Viersprong dicht
Na de persconferenties van 14 en 18 december is het doek opnieuw gevallen voor de Viersprong. Ons clubgebouw is vanwege corona tot nader orde gesloten.
Ook een paar activiteiten zijn helaas afgelast. Op zaterdag 18 december wilden we samen met al onze vrijwilligers het jaar afsluiten. Alle mensen die het hele jaar actief zijn voor onze vereniging wilden we in het zonnetje zetten. Bovendien wilden we hen een mooi cadeautje meegeven voor de feestdagen. Dat kan nu helaas geen doorgang vinden.
Ook de nieuwjaarsreceptie die gepland staat op zaterdag 8 januari kan geen doorgang vinden. We hopen dat we in februari weer activiteiten kunnen plannen, maar op dit moment valt daarover nog niets te zeggen.
Ik wens iedereen desondanks fijne kerstdagen en een gelukkig en gezond nieuwjaar toe.
Peter de Groot/bestuur
Hap, slik, weg
Eind november kwam de versnipperaar weer langs. In alle vroegte – Gerard van de Klussenclub stond al in het donker te wachten bij het grote hek – kwam de tractor met materieel het terrein oprijden.
En terwijl de zon opkwam, draaide de chauffeur de versnipperaar héél vakkundig de smalle oprit van de Coöp-tuin op. Er was geen dertig centimeter ruimte aan beide kanten over… Daar werd eerst de betonnen bak met snoeihout geleegd. En daarna ging het door naar de hoge stapels op het parkeerterrein. De meeste moeite kostte het om de stapel te verwerken die niet op de goeie plek was gelegd, zeg maar ‘het hoekje om’. Volgende keer weer een plattegrondje in de nieuwsbrief, dan gaat het vast goed!
En terwijl Gerard en de chauffeur de laatste takken bij elkaar veegden, schepten alweer heel veel vroege tuiniers de snippers in hun kruiwagen om naar hun tuinen te brengen. Ook de Coöp kreeg een nieuw snipperdek. Opgeruimd is netjes 😊
Groene vraag – wateroverlast
Iedere winter is het weer raak op ons complex: na een week met veel regen staan hele stukken tuin blank. Wat kun je daar nou aan doen?
Jos (tuin 260): ‘Regelmatig hoor je klachten dat het te nat is in de tuin. Grindputten blijken vaak niet te helpen. Als er heel veel regen valt, is niet te voorkomen dat op laagste gedeelte water komt te staan. Is de grond op je tuin los en goed doorlaatbaar, dan is dat water meestal met een dag wel weg. Maar heb je veel klei en een vaste bodem, dan kun je bijvoorbeeld het pad in de tuin het laagste punt laten zijn. Als je daar de kleilaag omspit, zodat die doorlatend is, en een goed zandbed onder de bestrating legt, zakt het water ook snel weg en hebben de planten er geen last van. Het werkt ook prima als waterberging voor te snelle waterafvoer.’
En de kranen open…
In het blad Levenslustigheden van herfst hebben jullie vast gelezen dat Koos, na acht jaar goede zorg voor de sproeileidingen, de waterpomptang erbij neerlegde. Hij kwam telkens weer opdraven als er storingen waren. En hij was elk voor- en najaar druk met de aan- en afsluiting van de sproeileidingen. Eerst deed hij dat samen met tuinbuur en vriend Boy, maar toen die dat niet meer kon, sprong Koos’ vrouw Annie in. In november alle tuinen langs, vaak kruip-door-sluip-door tussen de brandnetels en dichtgegroeide tuinhoeken, om de kranen open te draaien. Zo kan het restwater in de leidingen weglopen naar de sloot en bevriest er niks. Ze haalden dan ook de oranje kraanstukken eraf – hele stapels kranen lagen te overwinteren in hun huisje op tuin 223. En het voorjaar dan weer dezelfde ronde langs alle tuinen om overal de kranen weer dicht te draaien – dit om een zondvloed op het complex te voorkomen.
Koos is dit jaar afgezwaaid en blijft gelukkig gezellig doorklussen bij de Klussenclub! En het bestuur heeft een nieuwe kranenbrigade geformeerd. Op de foto Peter (van het bestuur), Nico, Christiaan, Marlon en Annet (René ontbreekt op de foto). Ze hebben eind november alle kranen opengedraaid en de slangen losgekoppeld. Eind goed al goed! Of nou ja, komend voorjaar zijn ze natuurlijk weer in actie. Maak het ze een beetje makkelijker door te zorgen dat je kraan dan goed bereikbaar is!
Tuin-talk: Knuffelen in ’t prieel op nr. 211
René vertelt over de tuin, die Greta en hij 4,5 jaar geleden hebben overgenomen van hun dochter. Zij heeft er 12 jaar gezeten.
Ze hebben een gecombineerde tuin, met vooral sierplanten en bloemen en wat groente. Het ligt er allemaal heel verzorgd bij. René wil graag dat het er netjes uitziet!
Hij vertelt dat hij goed contact met de buren heeft, vooral met zijn buurman uit Irak. Vaak drinken ze samen koffie en dan zeggen ze voor de grap ‘Maar ik ben de baas’. Het sociale en goede contacten vinden René en Greta heel belangrijk. Zonder dat is er niets aan. René zit ook bij de Klussenclub – die spetterend witte paaltjes langs de oprijlaan heeft hij afgelopen herfst nog in de verse verf gezet. Dan wordt er flink aangepoot!
Renés grootste trots is het prieeltje, dat hij zelf gemaakt heeft. Maar… de planten willen er niet overheen groeien. ‘Greta zegt dat ik ze dood knuffel’, lacht René. Later, als ze oud zijn, willen ze hier in de schaduw zitten en genieten van de tuin. (Wat romantisch…)
Verder houdt René zich bezig met het poten van aardappelen, snijbonen, rabarber tomaten en paprika’s. Hij heeft aardbeien geprobeerd, in een lange pijp, maar dat ging niet goed, omdat er te weinig aarde door kwam. In de kas kweekt René groente. Ze eten er samen goed van, maar de slakken zijn soms nét iets sneller, zegt hij lachend.
Yolanda
Kijk ’s naar het vogeltje (9)
De keep
k wilde eigenlijk een foto van de zwarte mees aanleveren
dat is best een zeldzame soort
daarna bedacht ik dat het bezoek van de Sperwer afgelopen week
vast een interessantere foto zou geven
maar niets van dat al want vandaag kwam de keep langs:
tussen al de gewone vinkjes valt ie niet eens zo op
pas als je gaat opletten, zie je een prachtig getekende ertussen
en wat zijn ze mooi
Anna, tuin 262
Mest en zon
Tuinieren betekent zelfs in de winterperiode bezig zijn met je tuin. Voordat de lente komt je tuin mest geven is goed voor de aarde van mijn tuin, dacht ik. Daarom hebben we met vier tuinen mest gekocht. Het was leuk om samen bezig te zijn. Gelukkig scheen later in de middag ook de zon, waardoor ik ook vitamine D binnenkreeg. Tuinieren is lekker ontspannen. Experimenteren met groente. Zodra de zaadjes uitkomen, geeft het zo’n leuk gevoel. Ik hoop dat de gemeente de grond van Delftse Hout nooit van ons afpakt, zodat we hier jarenlang kunnen blijven.
Aytekin, tuin 196
Naschrift redactie: Er zijn vast nog meer mensen die samen mest willen inkopen. Dus volgend najaar volgt een oproepje via de Coöp-nieuwsbrief!
Winkelen op verkeerde adres
Op de parkeerplaatsen van ons complex vormt zich een heel winkelwagenpark. Het zal wel handig wezen om je zware spullen naar de tuin te rijden, maar dit is echt foute boel. Die karren kosten een hoop geld, zijn niet van ons en beslist niet berekend op zwaar transport. Dus: terugbrengen wat je ‘leende’ en gewoonweg niet meer doen!